حتی اگر عکاس حرفه‌ای هم نباشید، وقتی دوربین دست می‌گیرید دوست دارید عکس‌‌های خوبی ثبت کنید. برای این کار باید دوربین را خوب بشناسید تا از عکاسی و عکس‌هایی که ثبت کرده‌اید لذت ببرید. این اتفاق یک روزه رخ نمی‌دهد. بلکه به صبر و ممارست نیاز دارد. در این مطلب می‌خواهیم به شما نشان دهید چطور با سپری کردن روزی ۱۰ دقیقه با دوربین می‌توانید هنر عکاسی‌تان را روز به روز ارتقا دهید و عکاس بهتری باشید.
برنامه خودآموزی عکاسی بر اساس حس کنجکاوی انسان بنا نهاده شده است. همچنین ثابت شده است که حافظه ماهیچه‌ای بهتر از حافظه مغز در بخاطر سپردن کارهای دستی، مانند تنطیم سرعت شاتر مطلب، عمل می‌کند. پس از آنکه ارتباطی بین آنچه می‌بینید و حرکتی که انگشتتان برای تنظیم دوربین انجام می‌دهد، برقرار شد؛ این موضوع در حافظه ماهیچه‌ای انگشت باقی می‌ماند. دفعه بعد که در شرایط مشابه قرار گرفتنید انگشتتان به طور خودکار آن تنظیمات را اعمال می‌کند. برای آموزش و تقویت حافظه ماهیچه‌ای، شما به سپری کردن روزی ۱۰ دقیقه با دوربین عکاسی‌تان نیاز دارید.
برای این منظور باید نکات و موارد زیر را بخاطر بسپارید:
دوربینتان را مانند یک کودک نوپا وارسی کنید
یک کودک نوپا روی زمین می‌خزد و سعی در کشف چیزهای جدید و تازه دنیای اطرافش دارد. سپس برمی‌خیزد و هر روز یک قدم تازه برمی‌دارد. برمی‌خیزد و چیزهایی که دیده است را از زاویه‌ای دیگر باز می‌بیند. شما نیز می‌توانید چنین روشی با دوربینتان در پیش بگیرید.
برای این منظور باید با دوربین رفتاری همچون کودک نوپا داشته باشید. کلید‌ها، دکمه‌ها، منوها و تنظیمات مختلف را ببینید و بررسی کنید بدون آنکه هدف مشخصی را دنبال کنید.
این کار را باید روزانه انجام دهید نه لحظه‌ای پیش از گرفتن عکسی خاص. این کار را آنقدر تمرین کنید که از دانستن همه قسمت‌های آن اطلاع پیدا کنید. از تغییر چیزی در منوی دوربین نترسید زیرا همیشه یک گزینه «Reset Menu» وجود دارد که به شما امکان برگشت می‌دهد.
هر روز، یک دکمه
رمز یادگیری سریع ساده نگه داشتن آن است. مغز انسان در یادگیری و اجرای یک کار در واحد زمان بسیار خوب عمل می‌کند. بنابراین اگر یک متغیر انتخاب کنید و همه تمرکز و حواستان در آن ۱۰ دقیقه زمان به همان موضوع اختصاص دهید، آنگاه آن را برای همیشه در مغزتان حک کرده‌اید.
بهترین جا برای شروع، دکمه سرعت شاتر است. ۱۰ دقیقه زمان بگذارید و آن را به روش‌های مختلف امتحان کنید. آن را نیمه فشار دهید و سپس رها کنید و این کار را تکرار کنید. بهترین کار این است که این روند را مقابل آینه انجام دهید بدین ترتیب می‌توانید انگشت اشاره خود را بهتر ببینید. با سرعت شاتر بالا شروع کنید و آن را کم کم تنظیم کنید. اگر عکس‌تان تار شد آن را دوباره تکرار کنید تا کم کم تماس انگشت با دکمه شاتر تاثیری بر کیفیت و وضوح عکس نداشته باشد. کم کم می‌بینید که می‌توانید بدون نیاز به سه‌پایه عکس‌هایی با سرعت شاتر کم بگیرید و خدشه‌ای به وضوح عکس وارد نشود.
تکرار
حتی یک موسیقی‌دان حرفه‌ای هم روزی چند ساعت تمرین می‌کند. اگر شما تمرین‌های ساده با دوربین خود را هر روز و به طور مرتب تکرار کنید، تغییرات و پیشرفت‌تان را نیز روز به روز حس خواهید کرد. برخلاف موسیقی‌دان‌ها شما برای اجرای بزرگ به روزانه بیشتر از ۱۰ دقیقه زمان نمرین نیاز ندارید.
فرض کنید در کنار یک خیابان شلوع ایستاده‌اید و می‌خواهید عکاسی پنینگ کنید. چند عکس با سرعت شاتر پایین بگیرید. سعی کنید محیط اطراف را تار کنید و فقط خودرو شفاف و واضح بماند. برای ۱۰ دقیقه فقط همین کار را تکرار کنید. سپس سعی کنید دوربین را به شکل‌های مختلف بگیرید یا در راستای ماشینی که رد می‌شود حرکت دهید. هر بار با سرعت شاترهای مختلف عکس بگیرید و سعی کنید با تکرار این روند، ارتباط چشم و انگشت اشاره را تقویت کنید. در طول این ده دقیقه تنها همین کار را انجام دهید و به هیچ کار دیگری نپردازید.
دوربینتان را با خودتان همه جا ببرید
زبان بدن شما درباره احساستان با دیگران صحبت می‌کند. هر موقعی که احساس ناراحتی کردید، اطرافیانتان نیز چنین حسی پیدا خواهند کرد. این احساس بر اعتماد شما هنگام استفاده از دوربینتان نیز تاثیرگذار است. سعی کنید دوربینتان را بر دوش‌تان بگذارید و با خودتان همه جا ببرید سوپر مارکت، اداره پست یا هر جای دیگری که می‌روید. پس از آنکه روزی ۱۰ دقیقه با دوربین این کار را تکرار و تمرین کردید کم کم دیگر احساس ناخوشایند و معذب بودن نمی‌کنید و می‌توانید به خوبی هر جایی که خواستید عکس بگیرید.
فراموش نکنید که شما قصد دارید که با گذراندن روزی ۱۰ دقیقه با دوربین چنان به آن مسلط شوید که دیگر تمام تمرکز و حواستان به عکسی باشد که می‌خواهید ثبت کنید و نه به تنظیمات مورد نیاز برای ثبت آن.
شما چه ایده‌های دیگری برای عکاس بهتر شدن دارید؟
