نکاتی برای یادگیری دیزاین بدون تحصیل در دانشگاه – قسمت اول

ممکن است موانع زیادی برای گرفتن مدرک از دانشگاه یا آموزشگاه‌های طراحی وجود داشته باشد. هزینه‌های بالا و نبود دانشگاه در محل زندگی مهم‌ترین موانع به شمار می‌روند. به همین دلیل ممکن است شرایط استفاده از امکانات آموزشی برای تعداد زیادی از علاقه‌مندان به گرایش‌های مختلف دیزاین مانند طراحی محصول، طراحی خودرو، طراحی جواهرات و غیره، به آسانی فراهم نشود، اما یادگیری دیزاین بدون تحصیل در دانشگاه نیز ممکن است.

اگرچه آموزشگا‌ه‌ها نقش مهمی در پرورش مهارت‌ها دارند و می‌توانند نیاز بازار را تا حد زیادی برطرف کنند اما تنها راه یادگیری مهارت‌ها نیستند.

طی سال‌های اخیر روش‌های جدید برای آموزش شکل گرفته‌اند که از جمله آنها می‌توان به دوره‌های آنلاین اشاره کرد. تعداد زیادی از طراحان از این منابع برای یادگیری یا توسعه مهارت‌های خود استفاده می‌کنند اما حوزه یادگیری به این موارد نیز محدود نمی‌شود.

مطالعات نشان داده افرادی که تنها به منابع آنلاین متکی هستند همیشه با نقص‌هایی در آموزش مواجه می‌شوند. برای مثال، تمرکز آنها بیشتر به ابزارها معطوف می‌شود و به تئوری و اصول طراحی که در پس این ابزارها وجود دارد کمتر توجه می‌کنند.­ یا اینکه آموزش‌های خود را از منابع غیر معتبر دریافت می‌کنند که نواقص یا اشتباهاتی در آنها وجود دارد.

ضمن اینکه در مراکز آموزشی دوره‌های برنامه‌ریزی شده ۲ تا ۴ ساله، به صورت منظم برگزار می‌شود و چنین سازمان‌دهی و نظمی در دوره‌های خودآموز وجود ندارد. بهتر است قبل از هر چیز روند آموزش در این مراکز را بررسی کنیم تا با ساختار کلی آن آشنا شویم.

روند یادگیری دیزاین (طراحی) در آموزشگاه‌ها

در اینجا چالش اصلی، کمک به دانشجویان برای یادگیری هرچه بهتر طراحی است، به نحوی که نیازهای آنها برای ورود به بازار مرتفع شود. برای گذر از این چالش باید دید که اساس آموزش طراحی در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها به چه صورت است. برنامه آموزشی این مراکز با هدف انتقال مطالب تئوری به علاوه دانش عملی، طرح‌ریزی می‌شود. در همین راستا دوره‌ها بر اساس سه محور اصلی بنا شده‌اند:

تئوری – در این بخش دانش‌آموزان اصول طراحی و تئوری‌های مرتبط را می‌آموزند. این مطالب به آنها کمک می‌کند تا طراحی‌های متفاوت را درک کنند و راه‌های مناسب برای خلق آنها بیابند. تئوری می‌تواند شامل اصول طراحی، گشتالت و تئوری رنگ باشد.

ابزارها – در این بخش دانشجویان روش استفاده از ابزارهایی را فرا می‌گیرند که امکان تبدیل ایده به محصول فیزیکی یا دیجیتالی را فراهم می‌کنند. از جمله این ابزارها، وسایل ساخت پروتوتایپ و اپلیکیشن‌های طراحی دیجیتالی است.

تمرین – این مورد، مهم‌ترین جزءِ دو محور بالا است. در هر دوره دانشجویان مطالب تئوری و کار با ابزار را در قالب پروژه‌های تعریف شده تمرین می‌کنند و دانشی که کسب کرده‌اند را در معرض نمایش قرار می‌دهند تا آموزه‌های آنها مورد ارزیابی قرار ‌گیرد.

بعد از شناختِ اساسِ تدریسِ طراحی در مراکز آموزشی، وقت آن است که با شناسایی منابع مختلف ساختاری شبیه به آن را به وجود آوریم.

در قسمت بعد به مواردی اشاره خواهیم کرد که انجام آنها به افراد علاقه‌مند به طراحی کمک می‌کند تا هرچه زودتر به هدف خود برسند. از این طریق افرادی که به هر دلیل امکان تحصیل در دانشگاه را ندارند می‌توانند با شناسایی منابع مناسب و پیگیری ساختاری شبیه به آنچه در بالا گفته شد اقدام به یادگیری گرایش‌های مختلف طراحی کنند.

برای مطالعه ادامه این مطلب در آینده با هزارویک بوم همراه شوید.