هم زمان با پدیدار شدن و همسو شدنِ ابزارها، تکنولوژیها و الگوهای جدید، رفتار کاربران و اتکای آنها به نمایشگرها به عنوان رابط اولیه، در حال تغییر است. به تدریج وبسایتها و صفحات تعاملی به سمت کاربردهای جانبی خواهند رفت. این اتفاق برای فعالان حوزه دیجیتال و تجربههای مرتبط که طی ۲۰ سال گذشته محصولات را بر اساس نمایشگرها طراحی کردهاند، یک چالش خواهد بود که آینده تفکر طراحی به سمت حل آن پیش میرود.
هنوز در دنیای دیجیتال موارد زیادی مانند وبسایت، اپلیکیشن و تجربههای واقعیت مجازی، برای ساخته شدن وجود دارد اما نسل بعدی محصولات، به سمت همگرایی فیزیکی و دیجیتالی خواهد رفت. در این میان، تفکر طراحی چه نقشی در بهبود تعامل انسان و ماشین خواهد داشت؟ در ادامه با هزارویک بوم همراه شوید و در مورد آینده تفکر طراحی و نقش آن در فراگیری رابط کاربری بخوانید.
از تجربه کاربری تا معماری تجربه
در مقابل مدیریت رابط کاربری و تناسب محتوا با کاربر، معماری تجربه بیشتر نقش هدایت کننده دارد. معمار تجربه، با بررسی تکنولوژیهای مختلف، انواع تعاملات و جنبههای فیزیکی، محتوا و تعامل را با هم هماهنگ میکند. هماهنگی و ایجاد ساختار بین موارد پیچیده، بیش از پیش به تفکر طراحی نیاز دارد.
از طراحی دوبعدی تا طراحی فیزیکی
تولیدکنندگان تجربه کاربری، محصول خود را در اصل برای نمایشگرها طراحی میکنند. در آینده، آنها با تقلید از دنیای واقعی، محیطهای فیزیکی و ابزارهای فیزیکی متناسب با محصول دیجیتال را خواهند ساخت؛ به نحوی که کاربر، خود را در فضای واقعی حس کند.
از تشخیص کاربر به وسیله کوکیها تا امضای رفتاری هر کاربر
برای دههها، تشخیص کاربر و تجربه او در دنیای دیجیتال از طریق کوکیها و حول پیغامهای سرور به مرورگر ساخته شده است. اکنون تولیدکنندگان دنیای دیجیتال برای توسعه تجربیات با چالش مواجهاند و باید راهی برای تشخیص امضای رفتاری هر فرد پیدا کنند. هر شخص شیوه منحصر به فردی در صحبت کردن، الگوهای حرکتی و صدای خود دارد که باید بیدرنگ تشخیص داده شوند. نحوه شناسایی، سازماندهی و تطبیق الگوها، روندی پیچیده است. یکی از چالشهای آینده تفکر طراحی ایجاد ساختاری کارآمد برای حل چنین مسائل پیچیدهای است.
- چگونه تفکر طراحی Airbnb را از یک استارتآپ شکستخورده به یک کسبوکار موفق تبدیل کرد
- مدل تفکر طراحی در شرکت IBM
از سیستم عامل کامپیوتر تا سیستم مدیریت اپلیکیشنها
لازم است طراحان تجربه کاربری اپلیکیشنهایی برای اتصال و اجرای برنامهها بسازند که مبدل اطلاعات و سیگنالها باشند؛ نرمافزارهایی که ترکیبی از تجربیات مانند صدا و حرکت را مدیریت کرده و دستورات را به سرعت اجرا کنند.
از برنامهنویسی تا برنامههایی که به طور مستقل فکر میکنند
آینده بر مبنای محاسبات شناختی خواهد بود. تقریبا غیرممکن است که بشر بتواند پاسخگوی همه تغییرات بالقوه آن باشد؛ تغییرات محیطی، استفاده از انرژی، دسترسی به شبکه، جابجایی مردم در محیطهای تعاملی و مواردی از این دست، همگی نیاز به محاسبه دارند. فراهمکنندگان تجربه کاربری باید مهندسین و طراحانی داشته باشند که کامپیوترها را برای فکر کردن برنامهریزی کنند. در نتیجه، آینده تفکر طراحی به سمت ایجاد استقلالِ نسبی برای ماشینها پیش خواهد رفت.