هنرمندِ ایتالیایی Emanuele Dascanio نقاشی است با مهارت‌های شگفت انگیز که در حومهٔ میلان فعالیت و زندگی می‌کند. نقاشی‌های فیگوراتیوِ داسکانیو به طرزِ حیرت آوری زنده به نظر مى‌رسند و حاوی جزئیاتند.
داسکانیو متولد ۱۹۸۳ میلادی در حومهٔ میلان است. بعد از فارغ تحصیلی از مدرسه هنر لوچیو فونتنا در سال ۲۰۰۳ در آکادمیِ هنرهای زیبای برِرا در میلان در رشتهٔ نقاشی نام نویسی کرد اما بعد از شش ماه انصراف داد. با این حال نیاز و اشتیاق او برای رشدِ بیشتر در نقاشی او را ترغیب کرد تا از سال ۲۰۰۷ تعلیمات رنگِ روغن خود را به شاگردیِ جانلوکا کرونا ادامه دهد.
این هنرمند در نمایشگاه‌ها و مسابقات متعددی در ایتالیا و سطح بین‌المللی شرکت کرده و از این جهت نام او در بین بهترین نقاشان هایپر رئالیستِ ایتالیا دیده میشود. او به طورِ متناوب در حال تحقیق و بهبود مهارت‌های خود است.
هایپررئالیسم یا واقع‌گرایی افراطی اولین بار در سالِ ٢٠٠٠ میلادى به یک جنبش هنرى اتلاق شد که به واسطهٔ اثر، شباهتِ زیادی به یک عکس با کیفیت بسیار بالا دارد. در این سبک به‌صورت بسیار دقیق و عکس‌گونه چهره و پیکر انسان و اشیای صنعتی در ابعاد بزرگ تصویر میشود. از این شیوه به عنوانِ شیوهٔ پیشرفتهٔ فوتورئالیسم (سبقت گرفتن هنرمندِ نقاش یا مجسمه ساز از دوربینِ عکاسى در انتقال جزئیات در اثر) یاد میشود، با همان روش‌ها و راهکارها. آثارِ شگفت انگیزِ ۴٠ هنرمندِ برترِ این سبک را می‌توانید در این پیوست مشاهده کنید.
داسکانیو می‌گوید رویکرد او به نقاشی با دنبال کردنِ جنبشِ هایپر رئالیست شروع شد. با این حال او خود را به اندیشهٔ هنرِ رنسانس نزدیکتر می‌‌داند. بر طبقِ این نگرش، هنرمند طبیعتی دوگانه دارد. از یک طرف، او، هنرمندی است متصل به نقشِ صنعتگر، هنگامی که با دستان خویش بر روی مواد، سطوح و رنگ کار می‌کند. از طرف دیگر هنرمندیست بدعت گذار، منحصر به فرد و با شخصیتی تکرار ناشدنی ابراز شده به واسطهٔ طرحی خلاق که در طول زندگی‌اش توسعه پیدا کرده است. مقصود اصلی‌ِ این طرح پرورشِ معنویات است. او ادامه می‌دهد: «معلمان من لئوناردو داوینچی به دلیل توانایی اش در مهار کردن مواد ونور، کاراواجو به دلیل قدرتِ تصاویرش و پِروجینو به خاطرِ رمز و رازى که از نقاشی‌هایش می‌چکد، هستند و خواهند بود.»
از آخرین فعالیت‌های او به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
– فینالیست جنبیش بین المللیِ رازی در دهان، ایتالیا ۲۰۱۲
– نفر اولِ جنبش بین المللیِ رازی در دهان، ایتالیا ۲۰۱۰
– هنرمند سالِ مجله هنر ایتالیا، ۲۰۰۹
– نفرِ اولِ جنبش رازی در دهان در گالریِ ویتریو امانوئله میلان، ۲۰۰۸
– جایزه دومِ مسابقهٔ شهرِ نووِدْراته / نمایشگاهِ فردی در ویلا مانزُنی، میلان، ۲۰۰۵
