این نقاش دکترها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. او از بیماری پارکینسون رنج می‌برد با پیشرفته تر شدن بیماری توانایی یک دستش را برای جرکت دادن از دست داد، اما از پا ننشست و از دست دیگر برای نقاشی استفاده کرد و چنان هنرمندانه این کار ار انجام داد که کسی باور نمی‌کند این دست هرگز نقاشی نکشیده است!
مالول در حال نقاشی با دست چپ در حالی که دست راستش گچ گرفته شده است
دکترها بیماری Juan Mallol Pibernat، نقاش اسپانیایی، را هنگامی که پوی حدود ۷۰ سال داشت، تشخیص دادند. بیماری منجر به مرگ سلول‌های مغزی در قسمتی که کنترل جرکت ماهیچه‌ها را بر عهده دارد شده بود. از نشانه‌های بیماری وی لرزش، عدم تعادل، آسیب دیدن قدرت تطبیق‌دهی و سفتی عضلات دست و پا بود.
روزی مالول هنگام حمل یکی از آثار هنری‌اش تعادل خود را از دست داد، برای آنکه بر روی کار خود نیفتد و به آن آسیب نرساند، به گونه‌ای چرخید که بر روی دست راستش سقوط کرد که منجر به شکستگی دستش شد.
دکترها به مدت ۴۰ روز دست او را گچ گرفتند. اما این موضوع مانع از فعالیت مالول نشد. او سفارش‌هایی برای کشیدن داشت و نمی‌خواست مشتری‌هایش را نا امید کند. پس شروع به نقاشی با دست چپش کرد، کاری که هرگز پیش از آن انجام نداده بود.
به گقته دکترش، «نقاشی با دستی که هرگز تمرین نداشته نیاز یه ساختاری در مغز دارد که در افرادی که از بیماری پارکینسون رنج می‌برند، این بخش آسیب دیده است. اما به طور بسیار شگفت آوری مالول برای مدت ۵ هفته با دست چپ نقاشی کشید و کیفیت کار تمام شده با نقاشی‌هایی که با دست راستش می‌کشید به طور چشم‌گیری برابری می‌کرد.» البته او از زمانی که گچ دستش را باز کرده باز با همان دست راست به نقاشی کشیدن ادامه می‌دهد.
پرتره‌ای که مالول با دست چپ کشیده است
چیرگی دست
دکتر می‌گوید: «حتی برای کسی که بیماری پارکینسون نداشته باشد نقاشی کشیدن با دست غیر قالب دشوار است. آیا تاکنون تلاش کرده‌اید با دست دیگرتان نقاشی بکشید؟ آسان است؟ نتیجه چطور است؟»
پزشکان این جابه‌جایی مهارت از دستی که آموزش دیده به دست دیگر را Intermanual Transfer با «انتفال بین دستی» می‌نامند. مطالعات نشان می‌دهد افراد وقتی از دست دیگر استفاده می‌کنند نیاز به یادگیری آن مهارت از پایه ندارند.
هرچند بیماری پارکینسون به این قسمت از مغز که در انتقال میان دستی تاثیر می‌گذارد آسیب می‌رساند. این قسمت از مغز منطقه حرکتی تکمیلی (Supplementary Motor Area) نامیده می‌شود و به افراد برای شروع جرکت و یادگرفتن مهارت‌های حرکتی جدید یاری می‌رساند.
اما مالول نشان داد که حتی با وجود بیماری پارکینسون، می‌توانید برخی از مهارت‌ها را از یک نیمکره مغز به نیمکره دیگر انتقال دهید.
پرتره‌ای که وی از خودش با دست راست کشیده
از نظر پزشکان این امر می‌تواند به این دلیل باشد که انتقال بین دستی ِ مهارت‌های حرکتی از دیگر ساختارهای مغز علاوه بر منطقه حرکتی تکمیلی بهره ببرد. اگر بیماری پارکینسون بر این ساختارهای مغز تاثیر منفی نداشته باشد، می‌تواند دلیل موجهی برای هنرنمایی مالول به شمار رود. دلیل دیگر هم می‌تواند این باشد که داروهایی که بیمار مصرف می‌کرده در حفظ فعالیت عصبی این بخش از مغز وی موثر بوده است و امکان انتقال مهارت را برای وی فراهم کرده است.
این دلایل هر دو فرضیه‌هایی بیش نیستند و هیچ کدام نمی‌تواند مانع از توجه به توانایی و استعداد چشمگیر مالول شوند. او نمونه‌ای از افرادی است که بیماری وی را از رسیدن به اهدافش نه تنها از پا نینداخته بلکه موجب شگفتی و تعجب همگان نیز شده است.
