در اولین قسمت تاریخچه، چاپ هیومنیست و سوابق تاریخی آن مورد توجه قرار گرفت. با بیان قابلیت‌ها و روند استفاده آن تا به امروز دریافتیم که چاپ هیومنیست یک تقلید صرف از دست نوشته‌های دانشمندان و کاتبان قدیم ایتالیایی نیست و ریشه‌ای قوی در خطاطی و خوشنویسی دارد. در واقع از این دوره حروف چاپی وارد مسیر اصلی خود شده است که به طور حتم یکی از هیجان‌انگیزترین دوره‌ها در تاریخ چاپ است. پس از هیومنیست در گذر زمان به چاپ سبک قدیم (Old Style) می‌رسیم.
چاپ سبک قدیم (Old Style) قرن‌ها قبل، توسط چاپگر فرانسوی Claude Garamond و چاپگر ونیزی Aldus Manutius طراحی شد. چاپ‌های سبک قدیم که به نام Garalde نیز خوانده می‌شوند با تقویت و بهبود مستمر مهارت‌های حروف چین‌ها، شرایط بهتری را تجربه کرد.
به دنبال این پیشرفت‌ها، چاپ‌های سبک قدیم با مشخصه کنتراست بیشتر در حروف نازک (کوچک) و کلفت (بزرگ) و به طور کلی ظاهر قوی‌تر نمایان شدند. این موضوع بیشتر در زواید حروف قابل ملاحظه است. در چاپ‌های سبک قدیم زواید حروف بیشتر به شکل گوه هستند. (شکل ۱-۱)
تعییر عمده دیگر در این سبک تاکید بر شکل حروف بود که بیشتر حالت عمودی و رو به بالا دارد. (شکل ۲-۱)
همان طور که در قسمت قبل اشاره شد حرف e در چاپ هیومنیست شیب افقی خاص خود را داشت. در حالی که در چاپ سبک قدیم به طور ناگهانی با یک میله افقی مواجه می‌شوید. در این نوع چاپ حروف بازتر و خواناتر در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. (شکل ۳-۱)
اولین چاپ حروف ایتالیک (Italic) در سال ۱۵۰۱ دیده شده است. این چاپ در ابتدا به عنوان ضمیمه‌ای برای چاپ Roman نبود بلکه تنها برای طراحی حروف چاپی کتاب‌های جیبی که در آنها نیاز به کاهش حجم و فضا بود، مورد استفاده قرار گرفت. اما مدتی بعد این نوع چاپ به یک تایپ فیس تبدیل شد.
همان طور که در تصویر زیر می‌بینید، چاپ سبک قدیم به ۴ گروه تقسیم می‌شود و چاپ رومی را از دوره Francesco Griffo در اواخر قرن پانزدهم تا زمان William Caslon در اوایل قرن هجدهم شامل می‌شود. Griffo که دستیار Manutius بود، در بهبود تعادل بین حروف بزرگ و کوچک در چاپ رومی نقش به سزایی داشت. Caslon طراح انگلیسی، با تایپ فیس‌هایی که طراحی کرد الهام بخش طراحان بعد از خود برای چاپ Transitional و Didon شد.
بر خلاف چاپ هیومنیست که دوره کوتاهی داشت، حروف چاپی سبک قدیم بیش از دو قرن در صنعت چاپ مرسوم بوده‌اند و تعدادی از آنها همچنان در متون چاپی معاصر مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه صدها و یا شاید حتی هزاران نوع از چاپ سبک قدیم در نسخه‌های دیجیتالی وجود دارد.
در بخش سوم این تاریخچه به حروف چاپی انتقالی (Transitional) می‌پردازیم.
