نیوشا توکلیان متولد ۱۳۶۰ است و عکاسی را خودش یاد گرفته. از ۱۶ سالگی در نشریه زن به عنوان عکاس مشغول به کار شده و در ۱۸ سالگی جوان‌ترین عکاس خبری بود که اتفاق‌های تیر ۷۸ را پوشش داد. در این مطلب به بهانه انتخاب شدن او برای دریافت جایزه پرنس کلاوس ۲۰۱۵ به معرفی و بررسی آثار او می‌پردازیم.
نیوشا توکلیان در سال ۱۹ سالگی کار عکاسی را به طور بین‌المللی دنبال کرد و به پوشش اخبار مربوط به جنگ عراق پرداخت. در طی دوران عکاسی حرفه‌ای‌اش، موضوعات مختلفی نظیر بلایای طبیعی، جنگ و داستان‌های مستند اجتماعی بسیاری را کار کرده و آثار وی در نشریات و روزنامه‌های معتبری نظیر نیویورک تایمز، اشپیلگل، لُموند و غیر منتشر شده است.
در سال ۸۸ وقایع مربوط به انتخابات ریاست جمهوری را پوشش داد و به دلایلی تا مدتی ملزم به کار کردن در منزل شد. در این دوران به خلق آثاری پرداخت که ترکیبی از هنر و مستند‌های اجتماعی بودند.
در آذر ۹۲ نمایشگاهی با عنوان «نگاه کن» برگزار کرد. به گفته خودش داستان زندگی دیگران است. دیگرانی که او زندگی‌شان را می‌داند. همه عکس‌ها از پشت یک پنجره با نمای شهر سرد و غمگین ثبت شده‌اند.
کمی پیش از نمایشگاه نگاه کن، نمایشگاه دیگری از «مادران شهیدان» برپا می‌کند؛ مادرانی که به گفته او از این که پسرهایشان در کرمانشاه، شلمچه و دزفول در برابر عراق برای دفاع از خاک ایران جنگیده اند، راضی هستند.
در دسامبر ۲۰۱۳ مجموعه عکس‌هایش به نام «نسل گمشده» در بنیاد «فتوژورنالیسم کارمینیک» برنده جایزه پنجاه هزار یوریی شد. اما به دلیل آنکه برای چاپ عکس‌ها در کتاب از وی خواسته بودند که نام مجموعه عکس‌ها به «نسل سوخته» تغییر کند و این تغییر مورد موافقت وی واقع نشده بود، در اقدامی تحسین برانگیز، جایزه را پس فرستاد.
به نقل از وبسایت بنیاد پرنس کلاوس، در روز ۲ دسامبر سال ۲۰۱۵ پرنس کنستانتین هلند به نیوشا توکلیان در رشته عکاسی و ۱۰ هنرمند دیگر که پیشرو در امور فرهنگی هستند، جوایزی اعطا خواهد کرد.
- حساب اینستاگرام نیوشا توکلیان
