در رعایت اصول درست ترکیب‌بندی، یکی از نکاتی که باید به آنها توجه شود «خطوط» موجود در قاب تصویر هستند. نقش خطوط در عکاسی هدایت چشم بیننده به سمت سوژه مورد نظر در تصویر، است. انواع مختلفی از خطوط وجود دارند که پیشتر درباره تک تک آنها توضیحاتی ارائه شده است. در ادامه این مطلب آنها را یک بار دیگر مرور و بررسی می‌کنیم.
با کمی تمرین به راحتی می‌توان از خطوط قدرتمند موجود در کادر برای هدایت چشم‌های فرد بیننده به سمت عکس استفاده کرد. یکی از راه‌های تمرین خطوط، مرور عکس‌هایی است که در گذشته گرفته‌اید. ببینید تا چه اندازه خطوط در آنها نقش داشته‌اند و یا تا چه میزان به اشتباه استفاده شده‌اند. این کار باعث میشود زمانی که برای عکاسی به بیرون می‌روید، به راحتی خطوط موثر را یافته و در ترکیب‌بندی خود از آن استفاده نمایید.
انواع خطوط در عکاسی عبارتند از:
خطوط مورب
خطوط مورب به خوبی می‌توانند نگاه بیننده را در عکس غرق کنند. این خطوط با توجه به نحوه قرارگیریشان پرسپکتیو و عمق خاصی به عکس بخشیده و آن را جذاب‌تر جلوه می‌دهند. همچنین قادر هستند به تصاویر جان بخشیده و حس و نگاهی پویا در بیننده ایجاده کنند. معمولا از خطوط مورب برای هدایت چشم ببینده به سمت سوژه اصلی عکس و یا یک منطقه خاص استفاده میشود.
خطوط هدایت‌گر
استفاده از خطوط هدایت‌گر، یک راه آسان برای هدایت چشم به سمت عناصر اصلی موجود در عکس است. این خطوط معمولا از سمت زیرین کادر شروع شده و چشم‌ها را به سمت بالا و مرکز تصویر و یا از سمت عناصر پیش‌نما به سمت پس‌زمینه و درنهایت بر روی سوژه اصلی هدایت می‌کنند.
خطوط همگرا
وجود خط‌های متعددی که همدیگر را پوشش دهند و یا به سمت یکدیگر میل کنند می‌تواند تکنیکی عالی جهت هدایت چشم بیننده به سمت داخل عکس باشد. خطوط ریل راه‌آهن، مثالی ساده از خط‌های همگرا است.
خطوط عمودی
خطوط عمودی قابلیت ایجاد حس‌های مختلف، از قدرت و استحکام (همانند آسمان خراش‌ها) تا رشد (همانند درخت) در عکس را دارند. کارایی بیشتر این خطوط زمانی است که کادربندی به صورت عمودی صورت گیرد که در این حالت بر روی ارتفاع و بلندی سوژه اصلی تاکید دارد.
خطوط افقی
خطوط افقی مفهوم و حس «پایداری» و «توقف و استراحت» را به خوبی به بیننده منتقل می‌کند. یک درخت افتاده، دریا، مردم در حال خواب و این‌گونه مثال‌ها، همه نشانی از دوام و توقف زمان برای مدت طولانی را دارند.
