لیستی که پیش رو دارید، قسمت چهارم فهرست تهیه شده از ۱۰۱ نقاش تاثیرگذار تاریخ از قرن سیزدهم تاکنون است. پیشتر ۱۵ نفر اول و دوم و سوم از این هنرمندان که تاریخ هنر نقاشی غرب را دستخوش تغییرات عمده کرده‌اند و از آنها همواره به عنوان پیشگام یاد شده است، شناختیم. این فهرست نتیجه تحقیقات عمیق در مورد نقاشان تأثیرگذار است. همکاری و کمک آنها در پیشبرد هنر غرب و الهام بخشی برای هنرمندان دیگر بعد از خود را نمى توان نادیده گرفت. اینک ۱۵ نفر چهارم از این لیست:
البته این نکته را باید در نظر داشت که زیبایى‌شناسى در هنر همیشه امرى نسبى بوده و هست. به همین جهت بعضی از خوانندگان ممکن است صد در صد با ترتیب اسامى زیر موافق نباشند. به هر صورت هدف از تهیه فهرست، معرفی نقاشان و هنرمندانی است که آثاری این چنین بدیع و فراموش‌ناشدنی خلق کرده‌اند. در قسمت‌های اول، دوم و سوم این مجموعه با چهل و پنج نقاش برتر آشنا شدید. در این مطلب به معرفی پانزده نقاش دیگر در لیست برترین‌ها می‌پردازیم.
۴۶. وینسلو هومر (۱۸۳۶-۱۹۱۰) WINSLOW HOMER
هومر چهره شاخص نقاشی آمریکا در دوره خویش است. او مانند هوای تازه‌ای برای ریه‌های مکاتب نقاشی آن زمان آمریکا بود که به سختی به نقاشی آکادمیک و مکتب رمانتیک هادسن ریور چسبیده بود. ضرب قلم‌های آزاد و رهای هومر بسیار به نقاشان امپرسیونیست نزدیک است.
۴۷. مارسل دوشامپ (۱۸۸۷-۱۹۶۸) MARCEL DUCHAMP
دوشامپ یکی از چهره‌های بارز دادائیسم و نمونه کامل یک هنرمند تمام عیار است. وی مهم‌ترین و جنجالی‌ترین هنرمند دوره خویش نیز هست. سهم او از نقاشی تنها ذره‌ای کوچک از تمام سهم او از دنیای هنر معاصر است.
۴۸. جورجونه (۱۴۷۸-۱۵۱۰) GIORGIONE
مانند بسیاری از نقاشان دیگری که در جوانی مردند، جورجونه همیشه این سوال را در ذهن بیننده ایجاد مى‌کند که اگر این نقاش زندگی طولانی‌تری داشت، نقاشیهای بدیع و نفیس او دقیقا چه جایگاهی را در تاریخ هنر پیدا می‌کردند.
۴۹. فریدا کالو (۱۹۰۷-۱۹۵۴) FRIDA KAHLO
در سال‌های اخیر با افزایش شهرت کالو، به اهمیت او در آمریکای لاتین نیز افزوده است. در هفدهم سپتامبر ۱۹۲۵، کالو، در یک تصادف قطار شهری تقریبا کشته شد. علی‌‌رغم زنده ماندنش ستون فقرات، لگن و پای راست او دچار صدمات شدید شدند به گونه‌ای که ماه‌های متوالی را در بستر گذراند. بعد از این تصادف، نقاشیهای او از چهره خودش، حاکی از دردها و رنج‌های او در زندگی کوتاهش هستند.
۵۰. هانس هلبین جوان (۱۴۹۷-۱۵۴۳) HANS HOLBEIN THE YOUNGER
بعد از دُرر، هلبین بهترین نقاش عصر خود در آلمان است. اثر «سفیر» او به دلیل حالات عمیق توصیف چهره‌ها همچنان از رمزآلود‌ترین نقاشیهای تاریخ هنر محسوب می‌‌شود.
۵۱. ادگار دگا (۱۸۳۴-۱۹۱۷) EDGAR DEGAS
با اینکه دگا یک امپرسیونیست خالص نبود، ولی آثارش نمونه کامل یک جنبش هنری هستند. نقاشیهای او از «بالرین‌های جوان» تمثال زیبایى تمام نقاشیهای قرن نوزدهم هستند.
۵۲. فرا آنجلیکو (۱۳۸۷-۱۴۵۵) FRA ANGELICO
فرا آنجلیکو یکی از ماهر‌ترین متخصصان رنگ اوایل رنسانس است. در ابتدا به عنوان نورپرداز نقاشى دوره‌هایی را گذراند که نتیجه این تعلیمات شاهکار «بشارت» است که هم اکنون در موزه «پرادو» نگهداری می‌‌شود.
۵۳. جورج سورا (۱۸۵۹-۱۸۹۱) GEORGES SEURAT
سورا مهم‌ترین نقاش پست امپرسیونیسم است. او همچنین خالق «پوینتیلیسم» است، شیوه‌ای از نقاشی که نقطه‌هاى مجزا با رنگ‌های اولیه این حس را به بیننده القا می‌‌کنند که در حال مشاهده ترکیبی از رنگ‌های ثانویه و مکمل است.
۵۴. جان آنتوان واتو (۱۶۸۴-۱۷۲۱) JEAN-ANTOINE WATTEAU
واتو امروز به عنوان یکی از پیشگامان روکوکو شناخته می‌‌شود. متاسفانه او در اوج قدرت و درخشش درگذشت. ژیلز، نمونه بارز استعداد و نبوغ او، در آخرین سال زندگی‌اش خلق شده است.
۵۵. سالوادور دالی (۱۹۰۴-۱۹۸۹) SALVADOR DALÍ
«من سوررئالیسم هستم» فریاد معروف اوست، هنگامی که توسط آندره برتن از جنبش سوررئالیست رانده می‌‌شد. در آن دوره این گفته به گوش بسیار گستاخانه آمد (که از زبان دالی شنیدنش امری عادی بود)، اما حقیقت این است که نقاشیهای دالی شناخته‌شده‌ترین آثار جنبش سوررئالیست هستند.
۵۶. مکث ارنست (۱۸۹۱-۱۹۷۶) MAX ERNST
در نقطه‌اى دقیقا در میان سورئالیسم و دادائیسم مکث ارنست قرار گرفته است. او در هر دو مکتب بسیار شناخته شده است. مکتشف هنری بسیار شجاع، البته به لطف همسر و رئیسش پگی گگنهایم که همیشه حامی او بود.
۵۷. تینتورتو (۱۵۱۸-۱۵۹۴) TINTORETTO
تینتورتو پیشرو تمام هنرمندان مکتب گوتیک و استادان ونیزی است. نمی‌‌توان گفت بهترین زیرا تیتیان و جورجونه پیش از او قرار گرفته‌اند. آثار شگفت انگیز او به کار استادان چینکواِچنتو (قرن پانزدهم) پایان داد.
۵۸. جسپر جونز (۱۹۳۰) JASPER JOHNS
آخرین افسانه زنده پاپ آرت جوان است. با این حال هیچ گاه خودش را یک نقاش مکتب پاپ نمی‌داند. معروف‌ترین آثار او مجموعه «پرچم‌ها» و «تیرنشان‌ها»ی او هستند.
۵۹. ساندرو بوتیچلی (۱۴۵۴-۱۵۱۰) SANDRO BOTTICELLI
بازیگر معروف پترواوستینُو گفته است اگر بوتیچلی زنده بود، هم اکنون برای مجله مد «وُگ» طراحی می‌‌کرد. همانند رافائل در طول سال‌ها، بوتیچلی مورد عشق و نفرت‌های فراوان قرار گرفت. با این حال نحوه به کارگیری رنگ توسط او در بین استادان زمانش خیره کننده و منحصر به فرد است.
۶۰. دیوید هاکنی (۱۹۳۷) DAVID HOCKNEY
هاکنی یکی از اسطوره‌های پاپ آرت و همچنان در قید حیات است. در بریتانیا متولد شده است و به کالیفرنیا، آمریکا جایی که بلافاصله بواسطه نور، فرهنگ و منظره شهری گلدن استیت شناسایی و ستایش شد، نقل مکان کرده است.
بسیار مفید.
حالا با دقت خوندم ، باقی نظرمو میگم.